سنسور اکسیژن

انواع و اقسام خودروها دست کم مجهز به یک سنسور اکسیژن هستند. این قطعه الکترونیکی سر در مسیر اگزوز و بر سر راه موتور قرار داد و کارکرد آن به صورت کلی سنجش میزان اکسیژن در مایعات یا گازها است. به عبارت دیگر وضعیت مخلوط گاز در سوخت اتومبیل را کنترل می‌کند. این سنسور به نام‌های دیگری از جمله: سنسور o2 و سنسور لاندا نیز معروف است. حرف یونانی لاندا نیز به برابری درصد اکسیژن و سوخت تعبیر می‌شود. گفته می‌شود در اوایل دهه 60 میلادی برای نخستین بار شرکت رابرت بوش تحت نظارت متخصصین فنی از این قطعه در خودرو استفاده کرد. تا حدود سال 1980 میلادی قوانینی وضع شد که استفاده از این قطعه را در خوردها اجباری می‌کرد، به خصوص خودروهایی که مصرف سوخت بالایی داشتند. با این مقاله از توربومگ همراه شوید.
طریقه کار این حسگر الکترونیکی به این صورت است که مقادیر دود خروجی از اگزوز را به واسطه سنسور ثبت و ضبط می‌کند و به کامپیوتر خودرو می‌فرستد تا تحلیل شود. در مرحله بعد، واحد کنترل موتور یا به اختصار ECU، وارد عمل شده و اطلاعاتی که از آنجا ارسال شده را مورد بررسی قرار می‌دهد و اندازه‌گیری نهایی، در واقع میزان پاشش سوخت در خودرو را تعیین می‌کند.
شاید برایتان سوال شده باشد که حسگر اکسیژن چگونه شروع به کار می‌کند. این سیستم با روشن شدن و گرم شدن خودرو، شروع می‌کند به اندازه‌گیری میزان اکسیژن نسوخته در گازهای خروجی از اگزوز ماشین و بعد بر حسب کم یا زیاد بودن درصد اکسیژن نسبت به گازهای محترق شده از سوخت خودرو، ولتاژهایی به واحد کنترل موتور می‌فرستد که کمینه ولتاژ 1/0 ولت و بیشینه‌ آن 9/0 ولت است. نکته‌ مهم این است که عملکرد درست سنسور اکسیژن در قبال گرم شدن کافی این قطعه حداقل به اندازه 320 درجه سانتیگراد است.